นายขาวกู้ยืมเงินนายไก่ที่บ้านนายไก่ จ. สมุทรปราการ แต่ระบุสถานที่กู้ยืมในสัญญากู้ยืมว่าทำที่ บ้านนายขาว จ.ชลบุรี โดยในสัญญาระบุว่าหากมีปัญหาให้ฟ้องกันที่ ศาลแพ่ง กทม นายขาว เปิดปัญชีที่ จ.ระยองให้นายไก่โอนเงินให้ 5แสนบาท
คำถาม
หากนายขาวไม่ชำระเงินคืน นายไก่ ผู้ให้กู้ สามารถฟ้องได้ที่ศาลใดบ้าง
คำตอบ
ศาลที่นายไก่ผู้ให้กู้สามารถฟ้อง
นายขาว ผู้กู้ได้มีดังนี้
1.ศาลที่ผู้ยืมมีภูมิลำเนาอยู่ (ดูตามทะเบียนบ้าน)
2.ศาลที่มูลคดีเกิด (เกิดเรื่องที่ไหน ฟ้องที่นั่น)
นายไก่ทำสัญญาให้นายขาวกู้ยืมเงินกันที่บ้านนายไก่ เมื่อพิมพ์ในสัญญากู้ว่า ทำที่บ้านของ
นายขาวที่จ.ชลบุรี ซึ่งเป็นภูมิลำเนาจำเลย นายไก่ย่อมมีอำนาจฟ้องนายขาวต่อศาลจังหวัดชลบุรีซึ่งจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 (1)
เมื่อสาระสำคัญในการกู้ยืมเงินคือ การส่งมอบเงินและการทำสัญญาหรือ
หลักฐานเป็นหนังสือ ส่วนสถานที่ที่นายไก่เบิกหรือถอนเงินจากธนาคารใดไปให้นายขาวผู้กู้มิใช่สาระสำคัญ
ในการกู้ยืมและนายขาวจะรับเงินที่โอนมา
ได้จะต้องไปเบิกถอนเงินจากธนาคาร จ.ระยอง ธนาคารดังกล่าวจึงเป็นสถานที่รับมอบเงินที่กู้ยืมและถือเป็นศาลที่มูลคดีเกิดขึ้นในเขตศาลด้วยนายไก่ย่อมมีอำนาจฟ้องนายขาวต่อศาล
จังหวัดระยองได้ด้วย (คำพิพากษาฎีกาที่ 145/2553)
ส่วนข้อตกลงระหว่างนายไก่กับนายขาว
ที่ให้ฟ้องที่ศาลแพ่งนั้น เมื่อศาลแพ่งมิใช่ศาลที่จำเลยมีภูมิลำเนา อยู่ในเขตศาลหรือศาลที่มูลคดีเกิดขึ้นใน เขตศาลข้อตกลงที่ให้ฟ้องที่ศาลแพ่ง
ดังกล่าวจึงขัดต่อประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 (1) ซึ่งเป็นบทกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบ เรียบร้อยของประชาชนไม่อาจใช้บังคับได้ นายไก่จึงไม่มีอำนาจฟ้องนายขาวต่อศาลแพ่งได้ (คำพิพากษาฎีกาที่4279/2551)